Kamienica i Piekarnia Nickela



Kamienica i Piekarnia Nickela


fotografie: 1

Lokalizacja: ul. Haffnera 42

Początki domu przy ul. Wilhelmowskiej 42 datuje się na koniec XIX w. (ok. 1897 r.) W latach 1897 - 1900 był on własnością rodziny Augusta Grunholtza. W części oznaczonej numerem 42a mieszkania wynajmowane były woźnicom związanym z przedsiębiorstwem przewozowym Grunholtzów. W 1899 r. kamienicę podzielono na dwa numery: 42a w której zamieszkiwali pracownicy przedsiębiorstwa spedycyjno - przewozowego i 42b, w którym znajdowały się mieszkania dla prywatnych lokatorów. W 1900 r. pod adresem ul. Wilhelmowska 42 zameldowany był już jedynie August Grunholtz oraz rentier Rosentritt. W ok. 1910 r. kamienicę nabył piekarz Karl Nickel, który prowadził na ul. Morskiej 9 cukiernię oraz fabrykę czekoladek. W 1912 r. w nowo otwartej piekarni przy ul. Wilhelmowskiej pracowali Erich i Fritz Nickel, Otto Burger oraz Oskar Brandstater. Oprócz cukierni i piekarni Nickelów w części parterowej kamienicy mieściła się księgarnia Georga Schwarzera oraz delikatesy Leona Giasiewicza. Delikatesy reklamowały się jako: Jedyny polski w Sopotach specjalny sklep delikatesów, win i towarów kolonialnych. Polecam w wielkim wyborze: wina francuskie, nadreńskie, węgierskie i szampańskie, wyroby wódczane, wszelkie owoce południowe , wyborne przekąski, wędliny Herbatę rosyjską i krajową mieszankę, biszkopty, czekolady i kakao. Cygara i papierosy. Wykonanie zleceń odwrotnie i akuratnie. Towar pierwszorzędny. Ceny przystępne. Poza sklepami, na piętrach kamienicy znajdowały się mieszkania lokatorskie. Tuż po pierwszej wojnie światowej w kamienicy zamieszkiwał architekt Willy Nickel, który prowadził tutaj do lat czterdziestych XX w. swoją pracownię. W latach dwudziestych właścicielką kamienicy była Elisabeth Nickel, prawdopodobnie córka Karla. Piekarnię prowadził wówczas Erich Nickel wraz z Alfredem Schulzem. W kamienicy mieszkała także Paula Nickel, która w 1935 r. została właścicielką domu. Po 1935 r. zaszły też zmiany w piekarni , którą po śmierci Ericha przejął Willi Werner. Podczas drugiej wojny światowej z rodziny Nickel żyli już tylko architekt Willy oraz wdowa Ida. Na parterze oprócz piekarni był sklep z zabawkami Paula Neumana. W 1943 r. przebudowano kamienicę podnosząc część dachu domu. Po 1945 r. była tu nadal czynna piekarnia. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w. prowadził ją pod nazwą Sucharek Jerzy Gołebiewski i Andrzej Rybicki.

źródło: Hanna Domańska, Tajemniczy Sopot, 2008, opracowanie www.dawnysopot.pl

Pokaż lokalizację obiektu na mapie Dawnego Sopotu: Kamienica i Piekarnia Nickela

ul. Haffnera


Inne zasoby Dawnego Sopotu związane z lokalizacją Kamienica i Piekarnia Nickela:

Eksponaty znajdujące się w muzeum Dawnego Sopotu (1)
Pokaż wszystkie eksponaty w muzeum odpowiadające adresowi



Kamienica i Piekarnia Nickela źródło: KC

Kamienica mieszcząca cukiernię Carla Nickela w Sopocie - wybory piekarnicze i cukiernicze, zdjęcie z ok. 1913 r. (KC)