| Kollath i Herbst, przyjaciele
 
 
   Kollath i Herbst, przyjaciele. Choć o przyjaźni Johannesa Kollatha i Eduarda Herbsta, osób 
  szczególnie ważnych w dziejach Sopotu, wiemy niewiele - tyle ile wynika z lakonicznego 
  podpisu jednej z pocztówek - warto opowiedzieć jak doszło do ich spotkania i 
  jak dziwnie potrafią się splatać ludzkie losy. Johannes Kollath, drugi po Volkmarze von Wurm burmistrz Sopotu, 
  zajmował to stanowisko od 1905 do 1908 r. Jest wspominany jako sprawny, energiczny 
  gospodarz. Sopot zawdzięcza mu urządzenie Parku Południowego, budowę Łazienek 
  Południowych w miejscu wcześniejszych XIX-wiecznych kabin (1907 r., projekt 
  Paula Puchmüllera), poprowadzenie w dolinie Prątki z Orlego Wzgórza (okolice 
  Elsenplatz) do strzelnicy mieszczańskiej (Bürger Schützenhaus) pierwszego sopockiego 
  toru saneczkowego (1908 r.), a także przeprowadzenie tuneli w ciągu ulic Podjazd 
  (Grosse Unterführung) oraz 3 Maja (Frantziusstrasse). Zmarł młodo, w wieku 37 
  lat, jako wciąż urzędujący burmistrz. Jego imieniem nazwano nowowytyczoną ulicę 
  u podnóża Kaiserhöhe, dzisiejszą ul. Kasprowicza. 
 
  Eduard Herbst, po ukończeniu Warszawskiej Szkoły Handlowej, rozpoczął w 1869 
  r. pracę u jednego z najpotężniejszych łódzkich fabrykantów, twórcy wielkiego 
  imperium przemysłowego, Karola Scheiblera. Szybko awansował, wkrótce został 
  prokurentem, a od 1874 r. dyrektorem zarządzającym największą przędzalnią w 
  Łodzi. Kiedy w 1875 r. poślubił córkę Scheiblera Matyldę, stał się współwłaścicielem 
  fabryki. W tym samym roku, na terenie zespołu fabryczno-rezydencjonalnego zwanego 
  Księżym Młynem, w sąsiedztwie przędzalni i osiedla robotniczego, państwo młodzi 
  wznieśli dla siebie neorenesansową willę, obecnie uznawaną wraz z całym założeniem 
  architektoniczno-urbanistycznym za jeden z cenniejszych zabytków Łodzi. Po śmierci 
  teścia w 1881 r. wraz z pozostałymi spadkobiercami - Karolem i Adolfem Scheiblerami 
  oraz Georgiem von Kramst, Eduard utworzył spółkę akcyjną, której został głównym 
  dyrektorem. W latach późniejszych był członkiem wielu komitetów i zrzeszeń działających 
  na rzecz rozwoju miasta i przedsiębiorczości. Był również wielkim filantropem, 
  współfinansował m.in. budowę szpitali. Jednak Herbst nie miał zamiaru całego życia spędzać w otoczeniu łódzkich fabrykantów. 
  W 1891 r. zakupił od Johanessa Icka część parceli położonej w Sopocie przy dzisiejszej 
  ul. Kościuszki 29 (Schulstrasse), w sąsiedztwie przyszłego ratusza. W 1896 r., 
  w oparciu o projekt Wilhelma Lippke, dokonano rozbudowy letniskowego domu należącego 
  do poprzedniego właściciela, stawiając dwupiętrową neorenesansową willę. Także 
  w Sopocie Herbst dał się poznać jako dobroczyńca. Wspierał finansowo szereg 
  miejskich inwestycji. Odnowił i częściowo od nowa urządził park wokół swojej 
  rezydencji (zwany obecnie Parkiem Haffnera lub Gajem Królowej Elżbiety (sic!)) 
  oraz wybudował w nim palmiarnię. W Sopocie spędził ostatnie lata swego życia. 
  Tutaj też zmarł 6 czerwca 1921 r. w wieku 77 lat, a jego grobowiec znajduje 
  się na sopockim cmentarzu komunalnym (ponadto w kościele św. Jerzego ponoć znajduje 
  się ufundowany przez niego witraż). Mieszkańcy miasta uczcili go podobnie jak 
  zmarłego 13 lat wcześniej burmistrza - nadając jego imię jednej z ulic, dzisiejszej 
  ul. Kopernika. Traf chciał, że Kollathstrasse i Herbststrasse niemalże zbiegają 
  się, nie jest to jednak jedyna rzecz, która łączy opisywane postacie.
 Dla uczczenia pamięci zmarłego burmistrza, oprócz nadania ulicy jego imienia, 
  zrobiono rzecz szczególną. W pobliżu ujścia Sweliny (Menzelbach, Grenzfließ) 
  i późniejszej granicy między Wolnym Miastem Gdańskiem, a Polską wybudowano altanę 
  nazwaną na jego cześć Kollathtempel. Podpis na jednej z pocztówek wyjaśnia, 
  kto był inicjatorem: "Zur Erinnerung an Johannes Kollath von seinem Freunde 
  Eduard Herbst" – "Pamięci Johannesa Kollatha od jego przyjaciela Eduarda 
  Herbsta". Choć Herbst był starszy od Johannesa Kollatha o 27 lat, to jemu 
  przyszło pożegnać w ten wyjątkowy sposób swego sopockiego przyjaciela.
            
    
    
 Ilustracje: 1) pl.wikipedia.org
 4) Marcin Biedermann, Sopot. Moje podróże do...
 9) mapa ze zbiorów Biblioteki Miejskiej w Sopocie
 11) D.Tusk, W.Duda, G.Fortuna, Z.Gach, Dawny Sopot
 pozostałe: zbiory i fotografie autora
 źródło: Mikołaj Wierzbicki, Akademia Rzygaczy, Wydział SopotologiiBibliografia:
 1. Hanna Domańska, opowieści sopockich kamienic
 2. Marek Sperski, Sopot. Przewodnik
 3. Marcin Biedermann, Sopot. Moje podróże do...
 4. D.Tusk, W.Duda, G.Fortuna, Z.Gach, Dawny Sopot
 5. Franciszek Mamuszka, Bedeker Sopocki
 6. www.sopot.pl
 7. pl.wikipedia.org
 8. www.turystyka.lodz.pl
 9. www.muzeumsztuki.lodz.pl
 
 |